Symultaniczno-Sekwencyjna Nauka Czytania®

Metoda symultaniczno–sekwencyjna, inaczej nazywana metodą sylabową jest skutecznym sposobem nabywania umiejętności czytania ze zrozumieniem. Wykorzystuje wiedzę o sekwencyjnych zdolnościach lewej półkuli mózgowej przy równoczesnym korzystaniu z symultanicznych sposobów przetwarzania bodźców językowych półkuli prawej.
Wszystkie zadania opierające się na pracy prawej półkuli mózgowej (globalne rozpoznawanie samogłosek, wyrażeń dźwiękonaśladowczych, rzeczowników w mianowniku) mają na celu wzbudzanie motywacji dziecka do nauki czytania oraz przeprowadzane są w taki sposób, aby jak najszybciej przejść do czytania analityczno–sekwencyjnego, lewopółkulowego.

Metoda symultaniczno-sekwencyjna opiera się m.in. na:

– badaniach neurofizjologicznych, które potwierdzają, że to sylaba, a nie fonem jest najmniejszą jednostką percepcyjną,
– wiedzy na temat funkcji prawo i lewopólkulowych oraz struktur umożliwiających przesyłanie informacji między nimi,
– rozwojowym kształtowaniu się mowy dziecka – od samogłosek, sylab, przez wyrażenia dźwiękonaśladowcze po wyrazy i zdania,
– trzech etapów nabywania systemu językowego – POWTARZANIA, ROZUMIENIA, NAZYWANIA,
– pobudzania „neuronów zwierciadlanych”.

Jakie są najważniejsze założenia metody?

  • nauka czytania zawsze rozpoczyna się od zadań łatwych, z których wykonaniem dziecko nie będzie miało większych trudności,
  • dziecko rozpoczyna kolejny etap czytania pod warunkiem opanowania poprzedniego,
  • przechodzenie od prawopółkulowego czytania (globalnego, symultanicznego – samogłoski, onomatopeje, całe wyrazy) do lewopółkulowego (sekwencje – sylaby),
  • przeplatanie nauki czytania ćwiczeniami ogólnorozwojowymi, zwłaszcza ćwiczeniami pamięci sekwencyjnej i symultanicznej, ćwiczeniami analizy i syntezy wzrokowej oraz ćwiczeniami układania szeregów i sekwencji tematycznych i atematycznych,
  • głoski wprowadzane są w sylabach, a nie w izolacji – nie uczymy głoskowania (nie podajemy dziecku nazw liter). Sylaby są powtarzane, rozpoznawane i odczytywane w opozycjach, według porządku:
    od sylab otwartych do zamkniętych, od zbudowanych z prymarnych spółgłosek do sekundarnych, od najbardziej skontrastowanych do jak najmniej zróżnicowanych. Ta umiejętność rozróżniania dotyczy zarówno zmysłu słuchu, jak i wzroku,
  • pracujemy według zasady: 1. powtarzanie, 2. rozumienie (rozpoznawanie), 3. nazywanie (odczytywanie). Dziecko powtarza poszczególne samogłoski, sylaby i wyrazy, następnie sprawdzamy, czy dziecko rozpoznaje wskazaną przez nas sylabę. Ostatnim krokiem jest nazywanie (czytanie) sylab,
  • podczas układania, czytania itp. zawsze zachowujemy kierunek od strony lewej do prawej, zgodnie z obowiązującą zasadą podczas czytania i pisania w języku polskim,
  • stosujemy technikę odwracania ról: najpierw my uczymy dziecko, potem dziecko uczy nas,
  • pamiętamy, aby zwracać się do dziecka prostym językiem oraz sprawdzać, czy rozumie polecenia,
  • ten sam materiał powtarzamy wielokrotnie, aż do dobrego opanowania (z obserwacji klinicznych wynika, iż najdłużej trwa przyswojenie pierwszego etapu czytania).

Żródło:
J. Cieszyńska Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych. Metoda Krakowska. Kraków, 2011