Każde dziecko rozwija się w indywidualnym tempie, ale są pewne czynności, które musi wykonywać w określonym czasie by móc dalej rozwijać się prawidłowo.

Trafiliście na moją stronę, dlatego wnioskuję, że coś niepokoi Was w rozwoju Waszego dziecka.

Czy Wasza pociecha ma opóźniony rozwój mowy? Czy w zachowaniach dziecka pojawiają się stereotypie językowe i ruchowe? Czy Wasze dziecko ma trudności w rozumieniu pytań i udziela schematycznych odpowiedzi? Może nadal ma problem z ubieraniem się, kompletnie nie radzi sobie z jazdą na rowerze, niechętnie rysuje? Ma trudności podczas zabaw tematycznych z rówieśnikami? Albo treść jego wypowiedzi jest książkowa i nieadekwatna do zainteresowań typowych w tym wieku? A może ma trudność w rozumieniu reguł społecznych?

Pamiętajcie, że cokolwiek wywołuje Wasze obawy – im szybciej zareagujecie, a okaże się, że potrzebna jest terapia, tym lepiej, bo jej efekty będą pewniejsze i szybsze.

Rodzice często widzą, że dziecko wykazuje niepokojące zachowania, czy też nie mówi tyle ile jego rówieśnicy, lecz dają się zwieść przekonaniu, że jest jeszcze czas. Tymczasem okres największej wrażliwości dla rozwoju mózgu przypada na okres pomiędzy 1-3 rokiem życia. Wtedy też najlepiej jest podjąć działania stymulujące. Terapia rozpoczęta późno to mniej pewne rezultaty przy znacznie większej pracy.